Goed toezicht is van groot maatschappelijk belang. Organisaties waarop geen of onvoldoende toezicht werd gehouden hebben enorme maatschappelijke verliezen veroorzaakt. Denk aan het verlies bij Vestia van 2 miljard euro dat huurders uiteindelijk mogen opbrengen. Hoe komt het dat toezichthouders toch zo vaak falen? DSB, Ahold, ABNAMRO, Amarantis, COA, IJsselmeerziekenhuizen, Rochdale: bekend zijn de schandalen rond bedrijven of instellingen waarbij toezichthouders niet of te laat ingrepen. Waarom kunnen toezichthouders zo moeilijk 'nee' zeggen tegen overambitieuze en risicozoekende bestuurders? En waarom bestaan er zo weinig contacten tussen interne toezichthouders (zoals commissarissen) en externe toezichthouders (zoals de inspecties voor onderwijs en zorg, en financiële toezichthouders als DNB en AFM)? Wat wordt verstaan onder toezichtobesitas dat veel voorkomt onder ex-politici? En onder het new boys network? Is het 'socratische model' van toezicht achterhaald? En waarom is Machiavelli als filosoof van de macht zo belangrijk voor toezichthouders? In 'De toezichthouder' wordt antwoord gegeven op bovenstaande en andere vragen, maar wordt de lezer vooral ook getrakteerd op een rijke casuïstiek. Dit boek leest als een roman, geschreven naar de barre werkelijkheid, vol megalomanie, manipulatie en soms regelrechte fraude. De auteur legt u uit waarom de rol van toezichthouder bijzondere eigenschappen vergt en een speciale mentaliteit. Die rol past slechts weinigen. De auteur, Hans de Hoog, is als politicoloog en econoom vertrouwd met de denkwereld van bestuurders en toezichthouders. In zijn rijke en gevarieerde loopbaan heeft hij zelf als ondernemer en als interne en externe toezichthouder gewerkt. Ook verbleef hij jarenlang in het centrum van de macht: de Haagse politiek. De Hoog (1957) is ondernemer en heeft o.a. de GovernanceBoxx ontwikkeld, een online tool die de dialoog van bestuurders en toezichthouders faciliteert.